Bron: EWAHA

(Statements: Crisis is healthy, Silver is the new green, Human touch is the new luxury)

EWAHA

Inspiratie is een raar fenomeen. Eind vorig jaar was ik deelgenoot van de European Week of Active and Healthy Ageing. Een hele week allerlei interessante sprekers en mooie verhalen van onderzoekers over gezond oud worden en de hulp daarbij van digitale mogelijkheden. (In zijn geheel terug te kijken en te lezen via deze link.)

Silver is the next green!

Maar zoals het gaat, na enige tijd achter dat scherm te zitten, ga je er als vanzelf andere dingen naast doen. Een mailtje lezen, een geschreven stukje nakijken, even op de telefoon het coronanieuws volgen, kopje koffie drinken.

Zo zat ik op vrijdag met een half oor te luisteren naar een verhaal van de vroegere minister president van Finland en vooraanstaand wetenschapper, Esko Aho die me plotseling raakte met een fantastisch idee. De koppeling van de groene economie met de zilveren. The silver economie is the next green, was het statement.

(Zie hier het hele interview)

Eureka!

Zo die kwam binnen! Wat een fantastisch idee! De groene economie (gedreven door en gericht op milieu en klimaatverbetering) en de zilveren economie (gedreven door en gericht op vergrijzende bevolking) combineren.

Ik zag al meteen mooie beelden voor me. Als metafoor: het beeld van de senioren die in het clubhuis van de jeu de boules vereniging oude telefoons uit elkaar halen en de waardevolle elementen eruit nemen en zo een bijdrage leveren aan de circulaire economie. Dat beeld, maar dan vertaald naar allerlei sectoren en onderdelen van de economie in de vorm van grote projecten. Mensen in de derde levensfase, gepokt en gemazeld, die zich gezellig, zonder de druk van de ratrace waar ze altijd in hebben gezeten, bezig houden met grote thema’s en die daar mee aan slag gaan.

Stel je voor

Stel je voor dat de babyboomer en x-generatie zo de jonge generaties helpen, voor wie het lastig is om veel tijd te besteden aan zaken die nog niet direct iets opleveren. Ze kunnen pilots doen tegen geringe kosten. Ze kunnen zaken rustig en gedegen uit zoeken. Ze bestuderen de haalbaarheid van een bepaalde ideeën. Ze doen hele praktische testen. Ze werken met een groep deskundigen van allerlei aard en disciplines aan de uitwerking. Wellicht nog steeds in de kantine van de jeu de boules vereniging, maar in een verlaten kantoor van de Rabobank zou ook kunnen natuurlijk.

 Opdrachtgevers

Ik stel me voor dat overheden, instellingen, zakelijke dienstverleners ‘groene’ opdrachten geven, waar ze zelf niet direct tijd voor hebben. Expertise wordt bij elkaar gezocht en de ‘zilveren’ uitvoerders gaan op hun eigen tempo maar met veel enthousiasme hiermee aan de slag. Natuurlijk is er een digitaal platform die de match maakt en zorgt voor de monitoring van het geheel. En als het idee is uitgewerkt, doordacht, getest en voorzien van een passend verdienmodel, dan nemen de jongere generaties het weer met dankbaarheid over en gaan er verder mee aan de slag.

Wat een inspirerend idee!

 Oeps

Toen ik bedacht om hier wat over te schrijven, heb ik het interview nog eens even goed beluisterd en wat blijkt:…Esko Aho heeft dit helemaal niet zo gezegd. Hij heeft een hele andere koppeling gemaakt tussen de ‘silver economy’ en de ‘green economy’. Hij vertelt dat de meeste bedrijven de silver-economy op dezelfde manier benaderen als de green-economy. Men laat het een beetje liggen, heeft geen idee van de ongelooflijke kansen die er zijn, verdiept zich er niet in en voor een aantal van die bedrijven zal blijken dat ze te laat zijn en dus kansen gaan missen.

Hij vertelde van een bijeenkomst die hij had georganiseerd met een aantal CEO’s van Zweedse grootste bedrijven. De vraag was wat doen jullie met de ‘silver- economy’. Bedrijven hadden echter helemaal niets te vertellen, want ze deden nog helemaal niets. Het was geen thema, nog niet. Net zoals dat een aantal jaren gelden met de green economy was.

Tikkende klok.

De vergrijzing krijgt dus een beetje dezelfde benadering als de vergroening. Een interessante gedachte met bijna zeker in ieder geval een kern van waarheid. We zitten met zijn allen rustig op de kleine wijzer van de klok zonder oog te hebben voor de andere wijzers die voorbij razen. Soms voelen we iets van een schokje. ‘Het zal allemaal wel meevallen’, is meestal de standaard reactie. De impact is moeilijk voor te stellen. Soms krijgen we even een vooruitblik, zoals met de problematiek van oudere mensen die ontslagen worden uit het ziekenhuis maar nog even niet voor zich zelf kunnen zorgen. Vaak schrijnende gevallen, veel mensen kennen er wel een, tja even lastig. Voor veel andere problemen komen er straks zeker technologische oplossingen. De robot komt de steunkousen aantrekken, is chauffeur en gezelschapsdame of -heer. Er is een airbag voor het vallen en de horloge stelt diagnoses en regelt medicijnen. Het komt allemaal dik in orde ….?

Inspiratie

Een interessante gedachte, omdat we misschien inspiratie kunnen putten uit de manier waarop we het met de green economy hebben laten liggen. Dat zou toch moeten kunnen lukken. Zeker als iemand die boodschap maar half hoort al inspiratie daaruit kan putten.