Vijf voor twaalf!
Karien van Gennip, bestuursvoorzitter van VGZ, schrijft dat het tijd wordt voor actie in de ouderenzorg. Genoeg geschreven en onderzocht, aan de slag. Wie helpt mee? is haar oproep. Wij doen dat graag en volgens ons zou het slim zijn om de jonge ouderen daarbij te betrekken.
Ouderenzorg
In een mooi blog (…) van 21 september jl. schrijft Karien van Gennip, bestuursvoorzitter van VGZ , over de revolutie in de ouderen zorg. Of eigenlijk meer over de twijfel of die er wel gaat komen en wie dat dan gaat doen. De tijd van onderzoeken is voorbij, de handen moeten uit de mouwen, het is vijf voor twaalf, de kop moet uit het zand, liefst vandaag nog.
Een goede analyse en een oprechte zorg. In het boekje “Wie prettig oud wil worden, begint op tijd” (…) hebben wij eens de metafoor van de klok gebruikt. We zitten met zijn allen comfortabel op de kleine wijzer en hebben geen oog voor de andere wijzers die voorbij razen. Het is wachten op het moment dat met een grote schok blijkt dat de tijd voortgaat. Als het dan maar niet te laat is.
Actie
Van Gennip vraagt de politiek om eindelijk in actie te komen, maar ziet ook voor de zorg een opdracht om nu eens door te pakken en niet steeds het wiel opnieuw uit te vinden. Het blijft daar steken in goedbedoelde pilots en proeftuinen. De ouderen zullen zich ook moeten voorbereiden op later en misschien ook wel op minder of minder goede zorg. Ook de jongeren zullen meer offers moeten brengen, meer mantelzorg moeten doen in de buurt en voor familie en vooral zelf moeten zorgen dat ze gezond ouder worden, als ouderen van de toekomst.
“Wie helpt mee?”, was de hoopvolle afsluiting van het blog.
Leger
Nou, dat doen we graag en we zijn niet alleen. Er is namelijk een heel leger dat gemobiliseerd kan worden om deze problematiek aan te pakken. Dat zijn de jonge ouderen, de mensen in de derde levensfase, actief en vitaal. Daar kun je de oorlog mee winnen! Het zijn niet de eerste de beste. Het zijn veteranen die al voor hete vuren hebben gestaan. Zij hebben al vele crises doorstaan en de wereld waar we in zitten voor een groot deel gevormd. Zij zijn goed bewapend want ze zijn slim, hebben veel ervaring en hebben tijd en zijn bijna allemaal nog zoekende naar een zinvolle invulling van die mooi lange levensfase waar ze in zitten. Bovendien hebben zij een sterk motief, want als ze met de problematiek van vergrijzing aan de slag gaan dan gaat het direct om hun eigen toekomst. Wat wil je nog meer! Ouderen met een toekomst!
Preventie
Ze moeten alleen gemobiliseerd worden en daar ligt de crux. Het zou best wel eens kunnen zijn dat ‘de zorg’, als die hiermee aan de slag zou willen gaan, zichzelf daarbij in de weg staat. Want er is namelijk bij deze groep geen probleem. Primaire preventie is altijd een moeilijk fenomeen voor de zorgenden. Bij het thema ‘eenzaamheid’ zien we bijvoorbeeld dat de potentieel eenzamen worden opgezocht en dat er ontmoetingen worden georganiseerd. Goed en noodzakelijk om te voorkomen dat mensen ziek worden van eenzaamheid. Maar primaire preventie start al veel eerder. Daarbij gaat het over sociale netwerken die op tijd moeten worden versterkt en dat vraagt een andere benadering en een andere toon. Zie ons blog: Preventie (…) . Met het thema ‘wonen’ is ongeveer hetzelfde aan de hand. Ouderen en zeker de jonge ouderen kunnen een belangrijke rol spelen in de doorstroming en het langer zelfstandig wonen. Maar dan moeten we niet voortdurend spreken over Wonen & Zorg, want dan haken zij af. Ze moeten worden verleid door aantrekkelijke woon ideeën en die komen niet uit de zorg (Zie: Ouderen en Wonen (…))
Systeem
Dit is overigens geen verwijt voor de zorgenden die hun benen nu al onder het lijf uitlopen om het allemaal voor elkaar te krijgen. Het is veel meer een logisch gevolg van het systeem en het zit voor een deel ook in de wijze van financiering van de zorg. Je kan de euro die bedoeld is om ouderen met een probleem te helpen nu eenmaal niet besteden aan een groep die geen probleem heeft en een beetje van het leven loopt te genieten. Als je druk aan het dweilen bent, valt het niet mee om daarnaast ook nog eens even naar die kraan te kijken.
Geld
Dat geld hoeft overigens geen probleem te zijn. We hoeven daarvoor slechts een hele kleine fractie van de enorme budgetten die momenteel worden besteed aan ontwikkeling van technologie in de zorg af te buigen. Dan kan als we stoppen met het idee van een gezellige keuvelende robot, die sokken aantrekt, koffie zet en de krant uit de bus haalt (de krant!) en de technologie alleen te focussen op de niet-humane aspecten van de zorg, zoals systemen, hygiëne, diagnostiek, farmacie en zo voort. (Zie ook interview met Esko Aho vanaf 11:56:00 “Human touch is the next luxury”) Een deel van dat geld zou dan kunnen worden besteed aan het mobiliseren van jonge ouderen in hun nieuwe rol in wijken en buurten en aan het onderzoeken en ontwikkelen van succesvolle strategieën hiervoor.
Plunjezak
Er is overigens niet zo heel veel geld nodig, want de jonge ouderen kunnen het voor een groot deel zelf uitvoeren. Ze moeten alleen geïnformeerd en geïnspireerd worden om de plunjezak weer van zolder of uit de meterkast halen, deze af te stoffen, en na een diepe zucht te verzamelen op het afgesproken verzamelpunt en weer aan de slag te gaan. Ze hebben alleen hier en daar wat training nodig wellicht. Bovendien is de hefboom groot. De groep is immers groot in aantal dus als we een paar procent kunnen plussen in de uren die bijvoorbeeld worden besteed aan mantelzorg in de buurt, dan gaat het al meteen over honderdduizenden uren!
We helpen graag
Kortom, beste Karien van Gennip, een oproep naar ons hart. We helpen graag. De draaiboeken en ideeën liggen klaar voor het investeren in een waardige oude dag, maar dan met de jonge ouderen als stormtroepen vooruit. Waar kunnen we ons melden?
JongeOuderen.nl
September 2021
